‘‘කේමදාස මොනවද කරලා තියෙන්නෙ? ඌ මොකෙක්ද?’’
චී ලාංකීය සංගීතයේ පක් සළකුණ රූපවාහිනී සාකච්ඡාවක දී
ඊයේ(31) පැවැති අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය පා ගමනට පොලිස් ප්‍රහාරයක් එල්ල වීම ගැන බලවත් විරෝධය එල්ල කළ යුතුය. ඒකේ දෙකක් නැත. ඒ සමඟම ඒ ජල ප්‍රහාර, බැටන් ප්‍රහාර හා කඳුළු ගෑස් වලට සීමා කිරීම ගැනද පොලීසියට ස්තූති විය යුතුය.
සාමාන්‍යයෙකු ලෙස පැවතිමට ගැහැනියට ඇති අයිතිය තහවුරු කරමු - නදීකා බණ්ඩාර
ලිපියේ නිමිත්ත -
26 වැනිදා පසන් කොඩිකාරට අවසන් ගෞරව දැක්වීමට බොරැල්ල කනත්තට එකතු වු අපි කිහිප දෙනෙක් බොරැල්ල ඊ.ඒ.පී බාර් එකට ගොඩ වැදුනේ බියර් වීදුරුවක් පානයක් අතර තුර කෙටි කතාබහක නිරත වීමෙන් පසු නිවෙස් බලා යන්නටය. එම කණ්ඩායමේ මම ද ඇතුලූව ජගත් ජයසේකර, නිලන්ත ගමගේ ,විදර්ශන කන්නන්ගර, රුවන් රන්ගේ ,කේ කේ සමන්කුමාර, අජිත් කුමාරසිරි ,ප්‍රභාත් හේමන්ත , සාලිය ඉඳුරුවිතාන යන අය සිටි අතර ටික වේලාවකින් අප සිටි මේසය අසලට වංගීස සුමනසේකර පැමිණි අතර ඔහු වෙනත් මේසයක සිටින සිය මිතුරන් සිටින තැනට අපට ද ආරාධනා කළ අතර අප මේසයේ හුන් කිසිවෙකු එම ආරාධනාව ආචාරශිලි ලෙස ප්‍රතික්ෂේප කරනවා මට මතකය.
බස් නැවතුම්පළේ ඉතා පැහැදිලිව ප‍්‍රදර්ශනය කර ඇති කාලසටහන අනුව නම් මේ වන විට බස් රථය පිටත් වී හමාර විය යුතු වුවත් එය තවමත් එන පාටක් නැත. තම ගමන ආරම්භ කිරීම සඳහා මගීන් බලා සිටින්නේ නොඉවසිල්ලෙනි. පෞද්ගලික බස් කොම්පැනියක් සතුව තිබූ මගී ප‍්‍රවාහන බස් රථ සේවය ‘ජනසතු’ කිරීම නිසා මගීන් තුළ ඇතිව තිබුණේ මහත් උද්යෝගයකි.
විමල් වීරවංශ මහතා ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ නියෝජනය කරන අවධියේදී නුගේගොඩ පැවැති ඔහුගේ පළමු රැළියේදී අපූරු කතාවක් කීවේය. ඒ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ සන්නද්ධ කැ‍රැල්ලකට යොමු වීම නිසා රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලන ක්‍රමයට බරපතල හානියක් වූ බවට අනෙක් පාර්ශ්වයන්ගෙන් එල්ල වූ චෝදනාවන්ට පිලිතුරක් ලෙසය. ඔහු එදා ඊට පිලිතුරු බැන්දේ,එම චෝදනාව මිනිහෙකුගේ අතපය හතර බැඳ දමා ළිඳකට තල්ලු කරදමා ඒ මිනිහා ඉන් ගොඩ ඒමට දඟලන විට ළිඳ බොර උනාම, අන්න අරූ ළිඳ බොර කළා යනුවෙන් කරන චෝදනාවට සමාන බවය.
වෛරී දේශපාලනය හා ඝාතන සංස්කෘතිය - රංජිත් හේනායකආරච්චි
ජනාධිපති මෛත්‍රීගේ සොයුරු ප්‍රියන්ත සිරිසේන සහ රත්ගම ප්‍රාදේශීය සභාවේ සභාපති මනෝජ් පුෂ්පකුමාර ඝාතනයන් පිළිබඳව පසුගිය දිනවල පුවත්පත් මෙන්ම අන්තර්ජාල මාධ්‍ය තුලින්ද තොරතුරු ඉදිරිපත් කරනු දකින්නට ලැබුණි. ප්‍රදේශ දෙකකදී පුද්ගලයන් දෙදෙනෙකු ඝාතනයට ලක්වී ඇත. කුමන මිනිසෙකු හෝ ඝාතනය කිරීම සමාජයක් විසින් හෙලා දැකිය යුතු කාරණයකි. එමෙන්ම විවිධ මාධ්‍ය මගින් මේ ඝාතනයන් දෙක නොයෙක් ආකාරයට සාධාරණය කිරීම් සහ ඒවා පිළිබඳව අසත්‍ය තොරතුරු ප්‍රචාරය කිරීම ලංකා මාධ්‍ය වැටී ඇති පහත් තත්වය පෙන්නුම් කරයි.
නළුවන් නිළියන් තම රංගන ජිවිතයේ දී රඟ දක්වන ඇතැම් ජවනිකා කෙදිනක හෝ සිය ජීවිතයේ දී සැබැවින් ම අත්දකින්නට ලැබූ අවස්ථා දක්නට ඇත. ඒ අතුරින් මා මතකයේ රැඳී ඇති එක් දෙබස් ඛණ්ඩයක් ඇතුළත් වූයේ විජයකුමාරතුංග රඟපැ ‘‘මමයි රජා’’ සිනමා නිර්මාණයේ ය. මගේ මතකයට අනුව එහි එක් අවස්ථාවක විජය මෙබඳු දෙබසක් පවසයි.
ජනාධිපතිගේ මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතාගේ නුගුණ සහෝදරයා වන වැලි රාජුට පොරෝ පහරක් වැදී තිබේ. පොරෝ පහරක් ඔලුවට වැදුනා කිව් ගමන් මතකයට ආවේ රුසියානු විප්ලවයේ අණ දෙන්නා වූ ලියෝන් ට්‍රොස්කිගේ ඔළුවට ස්ටාලින් ගෙන් වැදුනු පොරෝ පහරයි. ලෙනින් විසින් කූටාප්‍රාප්තියට ගෙන එන ලද සමාජවාදී විප්ලවය ආපසු කැ‍රැ කැවීමට ස්ටාලින් විසින් රුසියානු කොමියුනිස්ට්පක්ෂය දෙකඩ කරමින් ගෙන ගිය සංහාරාත්මක ව්‍යාපාරයට එදිරිව සිටි ට්‍රොස්කි මරා දැමීමෙන් ස්ටාලින් තම සටන ජයග්‍රහණයෙන් කෙලවර කර ගත්තේය. ඒත් සමාජවාදී රුසියාව ලෝක විකාරයක් වී මහ විනාශයන් ගනණාවක් සමඟ අහවර විය.
